3D-printing professionals boos over materiaal leveranciers

Waar de community het innovatieve en open source-karakter van de 3D-printsector prijst, vertoont een aantal grote marktleidende partijen toch meer trekjes van het aloude 2D-printingmodel waarbij inktcartridges tegen hoge prijzen geleverd worden en de fabrikanten hoge marges maken.

En waar in de 2D-printmarkt gebruikers op allerlei mogelijke manieren de hoge prijzen proberen te vermijden door merkloze, opnieuw gevulde en gerecyclede of bijvulsets te kopen, begint de professionele printcommunity – die de hoge materiaalprijzen direct voelt in hun omzet en winst – nu ook te morren en te zoeken naar alternatieven.

De zogeheten vender lock-in roept veel wrevel op, een rondgang langs klanten van onder meer 3D Systems, Stratasys, EOS en Concept Laser leert dat eigenlijk geen enkele klant tevreden is. En dat is toch wel opmerkelijk omdat we het hebben over een sector die relatief nieuw en innovatief is, maar waar blijkbaar ondanks alle mooie verhalen over open innovatie en samen de markt ontwikkelen, toch gewoon keihard de oude wetten gelden.

Het probleem echter voor de fabrikanten is, dat veel klanten de wurgcontracten nu zó beu zijn, dat ze op zoek gaan naar alternatieven. De fabrikanten slaan terug en dreigen direct met het opzeggen van servicecontracten en garanties, zodra je als klant andere poeders, harsen en filamenten gaat gebruiken. Kortgezegd komt het erop neer dat je als klant niet mag doen wat je wil met je dure machine. Je mag alleen de materialen gebruiken die de fabrikant levert. Natuurlijk kun je niet in elke 3D-printer zomaar elk materiaal gooien, en moet je sommige machines helemaal schoonmaken als je switcht tussen verschillende scheikundige materialen.

Maar als je nylonpoeder gebruikt van leverancier A en de volgende dag overgaat op nylonpoeder van leverancier B, zou er geen probleem moeten zijn. De officiële leverancier, die soms tot wel drie keer zo duur is als een merkloze, zegt ook in dat geval geen support meer te leveren.

In Noord-Amerika zijn verschillende merkloze materialen beschikbaar die bovendien geleverd worden met financiële garantie mocht je machine problemen gaan vertonen na gebruik. De verzendkosten van deze materialen liggen nu echter nog heel hoog ivm met de relatief hoge gewichten ervan.

Een aantal gebruikers wil nu de handen ineen slaan door ofwel in gezamenlijkheid materialen te importeren vanuit Canada of de VS ofwel een lokale producent te vinden cq op te starten binnen de EU. Als zij hierin slagen, zou dit goed nieuws betekenen voor de 3D-printsector in Europa, aangezien de kosten van materialen dan flink gaan dalen en meer eindgebruikers dus kunnen gaan innoveren met 3D-printing. Dit leidt tot innovatieversnelling en kostendalingen.

Meepraten? Op 8 april vindt er een Meetup plaats over dit onderwerp in de 3D Makers Zone.